Borneo

Kota Kinabalu is de hoofdstad van Sabah(Borneo). Daar aangekomen verbaasde we ons hoe rustig en dood het was! Vele winkels en eet tentjes waren gesloten en er liepen weinig mensen op straat. Dit vanwege het Chinees Nieuwjaar. Vele families zoeken elkaar op en sluiten voor een paar dagen de deuren. De stad zelf was dus weinig te doen, behalve dat er weer een grote shoppingmal was, waar we s'-avonds heerlijk Italiaans hebben gegeten. Hier vlakbij zit een national park, waar je de bekende Mount Kinabalu kan beklimmen. Zo'n trip duurt 2-3 dagen en moet je vooraf boeken. Het leek ons best gaaf, alleen Leo durfde het niet aan met zijn knie. We boekte voor 22 februari een 3 daagse activiteit door de jungle en cruise over de Sungai Kinabatangan river. Super veel zin in om het wilde leven van Borneo te bezichtigen! We sliepen 2 nachten in Kota Kinabalu, waarbij we 1 dag lekker lui op het strand hebben gelegen. Voor de kust ligt Tunku Abdul Rahman National Park; 5 eilandjes die samen een national park vormen. Drie daarvan kan je per boot bereiken. Voor 40RM (10euro) hadden we een retourtje naar Pulau Sapi. Het was weekend dus heel het strand was gebombardeerd met chinese en toeristen. Veel mensen waren aan het snorkelen en duiken. Er stond een waarschuwing voor kwalen, we zijn er gelukkig nog geen één tegen gekomen. Maar je zwemt toch wat alerter! We liepen een stukje verder, weg van de drukte, naar een strandje verderop! Dit was een zeer rustgevend plekje met kraak helder water. Eind van de middag waren we terug. Lekker vroeg eten, FaceTime, douche en naar bed!

De volgende ochtend ging om 5:30 onze wekker, om richting Sandakan af te reizen. We hadden daar een trip geboekt en moesten daar om 13;30 zijn. Het vervoer daarnaar toe moesten we zelf regelen. Met de taxi naar het busstation en vanaf daar de bus richting een meeting point in Kinabatangan town. Het was nog een lange trip van 6 uur door de bergen, prachtige omgeving om doorheen te rijden. Met als uitzicht de Mount Kinabalu. Onderweg had onze bus pech, maar gelukkig konden we met een andere bus verder. We stapte over in een busje van Nasalis larvatus tours. Dik 8 uur later kwamen we aan in Nature Lodge Kinabatangan, best wel suf en moe van de rit.

Het verblijf was aan de 560km lange Sungai Kinabatangan River in een houten huisje. We deelde een kamer met 1 Amerikaanse meid. Voor de rest erg rustgevend, fluitende vogeltjes en midden in de rimboe. Het gevolg dat je natuurlijk wat indringers kan tegenkomen. Er zat namelijk een mega grote dikke gecko in onze kamer! Nancy vroeg aan de gids of hij hem kon weghalen, waarop hij antwoorden; ze eten muggen, vliegjes en komen toch wel weer terug. Of te wel; nee. De Amerikaan was het hier niet mee eens en fixte wel een ander mannetje die hem wilde weghalen. Die kleintjes zijn we ondertussen wel gewend, maar dit leek net een dinosauriër! Cool om te zien, maar liever niet in je bed! Brrrr

Dezelfde dag hadden we om 16;00 een cruise over het water. Hopelijk spotten we gave dieren, het is namelijk een kwestie van geluk hebben en op het juiste moment ergens aankomen. Ze zeggen dat dit één van de beste plekken is om het echte wilde leven in zijn natuurlijke staat te zien, van heel Zuidoost Azie. We waren nog geen 2 min onderweg en de 60PK motor viel uit en ging vervolgens niet meer aan. Zitten we dan midden op een rivier, met de stroming drijvend naar de kant en in ons achterhoofd dat er krokodillen zwemmen. Onze gids was vrij relaxt en moest vervolgens een collega bellen, want er zat water in de motor. We stapte over in een andere boot en onze tocht ging verder, links en rechts zag je een hoop jungle. Het water was bruinige troebel waar je zeker geen duik in moet nemen! Het was goed zoeken, totdat we het geluid van aapjes hoorde en bewegende takken zagen. Er zijn verschillende soorten apen die je hier in het wild kan bezichtigen; orang-utans en gibbons(is zeldzaam), proboscis monkeys (neusapen), long-tailed en pig-tailed macaques, hornbills, blue-eared kingfischers en nog veel meer! Oftewel veel verschillende soorten apen, vogels, krokodillen, insecten en leguanen. Leo had zijn camera gereed om mooie foto's te schieten en Nancy keek af en toe in de verrekijker opzoek naar wilde dieren. Eind van de middag trekken de meeste apen vanuit de jungle richting de rivierkant. De kans dat we ze dan zagen was ook groter.

De bekende neusapen (proboscis) hebben we een hoop gezien en zijn echt lachwekkende beesten. De groep bestaat uit 1 stoer mannetje en hij is omringt door allemaal vrouwtjes, snel te herkennen door zijn grote neus! De vrouwtjes hebben dat niet. De gids noemde hem ook wel "red chilli", aangezien die altijd zijn private zone open en bloot liet showen. Ze zijn dus schaamteloos en trekken zich weinig aan van de toeristen. De long-tailed macaques zijn erg nieuwsgierig en totaal niet bang voor de mensen. We konden erg dichtbij komen, sommige aapjes hadden het lef om op de boot te gaan zitten. We hadden geen eten voor ze bij, daar kunnen ze alleen maar ziek van worden.

Na het avondeten maakte we ons gereed voor de avondwandeling door de jungle. Lange sokken en kleren aan ivm bloedzuigers en rode mieren. Zak lamp mee en achter de gids aan de jungle in. Het was ook echt goed donker, dat maakte het best wel spannend! Leo was zoals altijd aardig ontspannen en bij Nancy spookte de gedachten; "als ik maar niet aangevallen wordt door een slang of schorpioen". De gids vertelde vanmiddag nog " als je gebeten word door een slang, moet je hem voor de 2e x laten bijten". Hmmm erg fijne gedachten! Maar gelukkig zitten de meeste slangen te slapen in bomen en zijn de meeste beesten banger voor ons! We kwamen wat slapende kingfischers tegen, dit zijn kleine zeer kleurrijke vogeltjes. Op het laatst zagen we nog een schorpioen, die zich snel verstopte in een boom.

De volgende ochtend vroeg op, 6:00 zaten we al in de boot voor de "Morning cruise". Het was klammig vochtig, mistig en nog schemerig donker. In de ochtend is de kans groter dat je krokodillen ziet. Het is geluk hebben, maar we zagen er 3! Yes! Soms beetje beangstig, omdat de gids nog aardig dichtbij kwam met de boot! Maar hij bleef stil liggen met zijn hoofd en staart half boven het water en de ogen op standje "i'm watching youuuu". Gaaf om te zien!! Verder nog wat slapende slangen op een tak en macaques al aardig actief aan het slingeren waren.

Na de lunch maakte we ons klaar voor een 3 uur durende jungle tocht. Het was lekker om zo door de rimboe te lopen, maar weinig wilds te bekennen. We waren aardig moe en smiddags kregen we de tijd om even bij te slapen of te kajakken. Leo wilde dat natuurlijk graag, maar Nancy vertikte het om het water op te gaan. Die kan niet ontspannen in een kajak zitten, met de gedachten dat er krokodillen zwemmen.

Om 16:00 stapte we weer in de boot, opzoek naar nieuwe dieren. Het blijft mooi om naar die aapjes te kijken en we lagen elke keer in een deuk om hun gedrag! Het was animals crackers waardig! We zagen een mega leguaan, die opzoek was naar voedsel. Ze zijn erg schrikkerig, dus als je te dichtbij komt schieten ze de bosjes in. Na het diner weer de jungle in voor een nachtwandeling. Waauw we kwamen een Western Tarsier (bancanus)tegen!! De naam zegt je misschien niks maar het hoofdje lijkt op een uil, oren van een vleermuis, lichaam van een baby aap, poten van een kikker en staart van een rat. Super zeldzaam om deze te spotten, komt misschien 2-3 keer voor per maand. Wij zagen er zelf 2!! Lucky basterds!! (Zie foto's).

Na een onrustige nacht weer vroeg op voor de laatste ochtend cruise! We zagen weer wat krokodillen en heel bijzonder de Gibbons apen. In de verte, dieper de jungle in hoorde we hun geluid! Met de verrekijker konden we ze van dichtbij zien en met de camera wat schimmen. Als laatste zagen we de Silvered Langur apen, de kleintjes zijn "albino's" (oranje) en de volwassen apen zilver grijs. Het was echt een geslaagde trip, we hebben onwijs genoten en het was gezellig met de mensen die we daar ontmoet hebben. (Stel uit Oostenrijk en een Amerikaan)

Om 8:30 weer bepakt de bus in, die ons afzetten in Sepilok! Dat ligt noordoostelijk van Borneo en was ongeveer 1,5 uur rijden. We sliepen daar in een mooi park midden in de rimboe (Jungle Resort). Schattig houten huisje en een zwembad. Het was vrij rustig en ze waren een hoop aan het opknappen. Op loopafstand zat het Sepilok Orangutan Rehabilitation Centre. Er zijn totaal maar 4 orang-oetan sanctuariums in de wereld, en dit is er eentje van.

Het Park ligt op 25 kilometer ten westen van Sandakan. Het centrum is gelegen in een mooi regenwoud van ongeveer 43 vierkante kilometer. In 1964 werd het gebied aangewezen als reservaat. Je kan de orang-oetans van zeer dichtbij zien. Deze zijn bevrijd uit gevangenschap, gered uit delen van het oerwoud die gekapt zijn ten behoeve van de landbouw of achtergelaten door hun ouders. Orang-oetans vormen een beschermde diersoort. Het voornaamste doel van het centrum is het terugzetten van de dieren in het oerwoud. Dit doen ze doormidden van een leerproces, waarbij de apen hun basisinstincten terug moeten krijgen. Ze moeten kunnen overleven in de jungle. Zo moeten ze leren om in bomen te klimmen, nesten te bouwen en voedsel te verzamelen. 2x per dag worden ze gevoerd op een speciaal daarvoor aangelegde platform. Hoe minder orang-oetans daar terug komen, hoe meer ze zelfredzaam zijn in de jungle. Als eerste zagen we de baby orang-oetans, die om 9:30 gevoed werden. Erg schattig om te zien, we hoorde dat ze 96,4% DNA overeenkomsten hebben met de mens. Zo komisch om te zien hoe ze met elkaar optrekken,knuffelen, stoeien of uitdagen. Om 10:00 werden de "oudere" gevoed op een ander platform, er kwamen maar 3 opdagen, klimmend uit een boom en via apenhang richting het eten. We mochten ook geen tassen meenemen, ze kunnen namelijk soms best nieuwsgierig en brutaal zijn. S'-middags liepen we 2 uur door de jungle, er was een trial wat je kom bewandelen. (Vogels en apen spotten). Om 15:00 werden ze weer gevoed, toen kwamen er wat meer opdagen. Daartussen zat 1 brutale die tussen het publiek sprong. Hij deed verder niks, maar je moet toch altijd oppassen. Mensen van het park bleven erbij om hem in de gaten te houden en weg te halen. Hij moest hem letterlijk meeslepen, want hij vond het veelte leuk bij de toeristen. Als een klein kind, kwam hij elke keer ondeugend weer terug. 1 x pakte hij Leo zijn been beet, super gaaf om ze van zo dichtbij te bewonderen. Toen we het park uitliepen zat er een orang-oetan bij de wc's, op zoek naar lekkere ijsjes van de toeristen. Ze kunnen soms boos worden als je het ijsje niet geeft, dus probeerde we beetje afstand te houden. Het is zo gaaf om te zien hoeveel menselijke overeenkomsten ze hebben, in hun mimiek, lach en gedrag. Erg veel gelachen! (Zie foto's). Voor iedereen een aanrader om daar naar toe te gaan!!

S'-avonds lekker gegeten met een Nederlands stel die we daar ontmoet hebben en vandaag 26 februari vertrekken we naar Semporna. (Zuidelijker). Hier willen we gaan duiken bij Pulau Mabul/Sipadan! Schijnt één van de mooiste duikplekken te zijn!

Onze laatste 4 weken gaan in, Pff wat gaat de tijd snel zeg!! Er valt nog zoveeel te zien en te beleven. Maar tot zover genieten we van elke dag!