Pai - Mae Hong Song

Pai - Mae Hong Song

Maandag 15 december namen we de bus van 7:30 richting Chang Mai. Dit keer een wat minder nieuwe bus, maar verder prima te overleven voor een 6 uur durende rit. De bus zat grotendeels vol met locale mensen, dus het rook ook aardig kruidig in de bus! We hebben nu al een aantal keer ervaren dat het hier heel normaal is om in te halen terwijl er een tegenligger aan komt, de buitenste auto's pakken dan gewoon de vluchtstrook (dat hoop je). Tot zover gelukkig goed gegaan en zijn we veilig aangekomen in Chang Mai. Daar kochten we een ticket voor naar Pai, wat nog een rit van 3 uur zou zijn door de bergen. Een prachtige rit in een groenrijk gebied, waar je oren van dicht gingen zitten door de hoogte verschillen. Einde van de dag hadden we een aardige reisdag opzitten en kwamen we eindelijk aan in Pai, zo'n 841 km ten noorden van Bangkok. Nadat we onze spullen hadden gedropt in een guest house, gingen we een hapje eten met Gerard en Erik. We hebben echt heerlijk gegeten, flinke porti's eten voor weinig!

De volgende dag 16 dec. besloten we de omgeving van Pai te bekijken, hiervoor huurde we 2 scooters voor maar 200 bath (5 euro). De omgeving is prachtig om te toeren en de wegen zijn zeker goed begaanbaar! Op onze telefoon hebben we een zeer handige app, genaamd Maps.me. Met deze app kunnen we offline via gps volgen waar we precies rijden en niet verdwalen! Echt ideaal! Zo maakte we een mooie rit door de bergen en doken we soms wat kleine weggetjes in, waardoor we af en toe offroad moesten stuntelen tot aan een klein dorpje. De dorpjes hier zien er wat armoedig uit en ze leven met de middelen die ze hebben, de kinderen daarin tegen waren erg nieuwsgierig en vonden de scooter en het witte huidje van Gerard erg interessant! Gedurende onze rit droegen we helmpjes, die eigenlijk veelte groot waren en tijdens het rijden zowat op ons achterhoofd zat! Beter iets dan niets, aangezien de rest van de bevolking hier zonder helm rijd en het liefst met zoveel mogelijk man op 1 scooter! Safety first kennen ze hier niet en vooral de gevolgen, groot contrast met het zo goed beveiligde Nederland! Onderweg kwamen we nog een slang tegen die Kris kras over de weg kroop, aangezien we aardig doorreden en Nancy in eerste instantie dacht dat het een stukje rubber was ree er vol overheen. Op het moment dat ze splash hoorde en wat zag bewegen besefte ze dat het geen stukje rubber was, maar een dikke vette slang!! Toen we terug reden om te kijken was de slang er al vandoor! Het scheuren door de bergen was een fantastische ervaring, Leo vond het maar raar dat zijn tank sneller leeg ging dan die van mij. (Ik wist wel waarom).

De volgende ochtend vroeg op voor een trekking door de bergen! We namen 1 dagtas mee en onze backpack lieten we daar achter, die zouden ze morgen weer meenemen (hopelijk gaat dat goed). Ze zijn hier veel minder georganiseerd dan wij, dus je moet altijd afwachten of het gaat zoals ze zeggen. Hop met ze alle achterin de pick-up, want we moesten nog een uurtje rijden naar ons startpunt. We hadden lange mouwen en broek aan, want het is hier stukken kouder in het noorden! We ontmoette daar 2 gidsen, allebei rond de 35 jaar en een hoop humor. 1 daarvan had die dag ervoor aardig gefeest, dus maar 2 uurtjes geslapen en de ander had die nacht een goede vriend verloren die verongelukt was met de motor. Maar ondanks dat wisten ze de groep goed te vermaken en leerde ze ons een hoop nieuwe dingen bij over de natuur en hun cultuur. Het was nog pittig omhoog lopen en flink zweten, move your sexy body - no pain no game riepen ze elke keer, we moesten erg lachen om hun uitspraken. Door de jaren heen hebben ze aardig wat woordjes Nederlands en Engels geleerd van de toeristen, vooral hun Engels was echt heel goed! Leo leerde hun ook een woordje bij: hoe noemt een Chinees een blondje? " Domdinggg". Dit woordje hadden ze snel door en Leo had natuurlijk de grootste lol, aangezien ze Nancy niet meer bij naam riepen maar als "Domdinggg".

We kwamen aan in een dorpje genaamd lisu village, waar we gingen lunchen. Hier ontmoeten we wat lokale mensen die nog op de originele manier leefde, ze leven met de middelen die de natuur hun brengt. De mannen gaan regelmatig op pad om te jagen en vissen te vangen. De kinderen waren hier wat banger en durfde niet echt in de buurt te komen, tot dat we met wat lekkers aankwamen en begonnen te voetballen. Na de lunch moesten we weer verder met onze wandeltocht en werden we uitgezwaaid door alle kinderen (ze riepen byeeeee). Onderweg stopte we bij een nature limestone hole van 150 meter diep, erg mooi om te zien. Na 5 uur lopen kwamen we eindelijk aan op onze bestemming, Lahu village. Het had ook niet langer moeten duren, Leo kreeg bij het afdalen weer last van zijn knie dus we waren blij dat het erop zat! Hier zouden we overnachten, in een Houten hutje op palen. We waren wel toe aan een douche na al het zweten, de gids vertelde dat ze een douche hadden met airco. Het was namelijk letterlijk in de openlucht en een emmer met water, succes! Ik zou me ogen dicht doen zij de gids, met een grote glimlach erachteraan. Na het opfrissen liepen we een rondje door het dorp, waar veel honden, puppy's en kippen rondlopen. De honden zien er hier heel mager uit en onder de vlooien, wat heeft bikkel het dan goed! Na het voetballen met de kids gingen we eten, zelfgemaakt door de gids op de originele manier, hun keuken bevind zich op de grond met een vuurtje, wat stenen en een pan. Het eten was overigens heerlijk!

Na het eten gingen we met de gids mee naar een feest, niet zomaar een feest, zijn overleden vriend woonde in hetzelfde dorp en dan vieren ze zijn leven net buiten het dorp. Omdat hij jong is overleden, organiseert het gehele dorp een feest met karaoke muziek, drank en eten. Hoe meer mensen hoe meer vreugd. Erg bijzonder om mee te maken, je ziet mensen huilen, kaart spel spellen (soort poker), lachen, bezopen en dansen! Ze waren ook erg vriendelijk naar ons toe en daagde ons uit om mee te dansen. De volgende dag verbranden ze zijn lichaam, buiten het dorp (met de gedachten dat zijn geest buiten het dorp blijft). Rondom het dorp hebben ze bepaalde pilaren met vormpjes eraan wat hun moet beschermen tegen kwade geesten, zo andere wereld! We zijn op tijd naar bed gegaan, want de volgende dag vroeg op om te gaan raften!

8:00 de volgende ochtend werden we na een gebroken nacht (en koude nacht) gewekt door onze gids: wakey wakey lazy people, rise and shine!! Breakfast is ready! Hij had een lekker eitje gemaakt, wat fruit gesneden en er lag toast met jam. Ze weten ondertussen wat de toeristen graag eten, aangezien hun aan de rijst met vlees zaten. We moesten na het ontbijt snel alles inpakken, want de auto stond al te wachten om ons weg te brengen voor een dagje raften! Daar aangekomen werden er wat instructies en veiligheidsregels uitgelegd, reddingsvest en helm opgedaan en Lets go! Leo ging in de kajak, dat was wat meer uitdagend aangezien zo'n bootje erg instabiel is! Het water stond lager dan normaal, september is eigenlijk het beste periode (regenseizoen). Het eerste stuk was vrij rustig, we moesten op commando peddelen en onze gids die bestuurde het bootje. Leo was volgens de gids een natuurtalent, aangezien hij nog niet was omgevallen. Na de lunch werd het wat heftiger en vielen er 2 man uit de boot, dat bracht wat meer adrenaline in het lichaam! Totaal was het +/- 35 km, een flinke tocht wat persoonlijk net iets te lang was! Einde van de middag werden we met zijn tweeën en onze backpacktassen naar Mae Hong Song gebracht, waar we 2 nachtjes wilde verblijven.

Aangekomen in Mae Hong Song werden we afgezet bij een hotel. De eigenaresse van het hotel, was een super lief vrouwtje wat alles in haar eentje regelt. Nette kamers en prima bed! De volgende ochtend had ze verse jam voor ons gemaakt en papaya sap, vers uit haar tuintje en super lekker! Vandaag hebben we een scooter gehuurd om wat rond te rijden in de omgeving. We hebben eerst een busticket gekocht voor morgen richting Chang mai en daarna zijn we naar de long neck village (vrouwen met gouden ringen om hun nek) gereden. Je moest 250 bath entree betalen, wat natuurlijk voor Thaise begrippen erg veel geld is en we voelde ons een beetje genaaid. Dit gelde alleen voor toeristen. Hierna zijn we doorgereden naar een pha seau waterfall en richting de grens (Myanmar) een klein dorpje genaamd China Town (Ban Rak Thai). Totaal dik 100 km gereden door de bergen, wat aardig koud was! De dag is alweer bijna om, zo nog even Skype met thuisfront en dan slapen, morgen om 9:00 de bus richting Chang Mai!

Laa-gon-krap!!